Rzadkie języki

Znajomość rzadkiego języka wyróżnia nasze CV, daje większe możliwości zawodowe oraz bez wątpienia znacząco wzbogaca nasze życie towarzyskie, bo nauka oryginalnych języków często wiąże się z podróżami i kontaktami z ciekawymi ludźmi.

A czasem staje się po prostu przepustką do lepszego życia.

Często rzadkie języki to języki mniejszych państw, które oferują wiele możliwości i gwarantują wygodne życie. Do nich zaliczamy np.: kraje skandynawskie.

Rzadkie języki mają często reputację języków trudnych do nauczenia się. W rzeczywistości te języki nie są trudne, tylko po prostu …inne.

Np: Język fiński posiada specyficzny system wokaliczny. Często dziwimy się czytając teksty w tym języku, w których w jednym wyrazie występują aż trzy samogłoski pod rząd. No, cóż analogicznie Fin może przerazić się odmieniając polskie wyrazy przez liczby czy osoby i przysłuchując się naszym szeleszczącym zbitkom spółgłosek „prz”, „szcz”,  „ści” czy  „trz”.

To właśnie odmienność rzadkich języków pod względem fonetycznym i gramatycznym od znanych nam systemów językowych nadaje im piętno języków trudnych.

Tak naprawdę jest to ich atut, bo dzięki poznawaniu tajników języka szwedzkiego czy japońskiego zdobywamy szeroką wiedzę z dziedziny kultury i sztuki, uczymy się otwartości i umiejętności komunikacji w innych warunkach społecznych i kulturowych.

Gramatyka rzadkich języków jest najczęściej bardzo logiczna, w językach europejskich słownictwo często jest podobne do znanych nam już wyrazów z języka niemieckiego, angielskiego czy francuskiego a świadome uczenie się wymowy pozwala na szybkie jej opanowanie.

Nauczenie się rzadkiego języka wymaga tak naprawdę jednego: logicznego myślenia. Musimy przestawić się na inny system językowy i zrozumieć na czym polega jego „inność”.

Zdobycie nowych umiejętności językowych pozwala odkryć wiele ciekawych szczegółów. Np: że na podstawie fonetyki fińskiego John Ronald Reuel Tolkien stworzył język Elfów Wysokiego Rodu. Z kolei w melodyjnym  języku szwedzkim występuje spółgłoska sj (sje-ljudet), która w wersji podstawowej nie ma odpowiednika w innych językach a słowo „człowiek” (en människa) jest rodzaju żeńskiego. Zaś w języku japońskim istnieje keigo  czyli japoński język zwrotów grzecznościowych, który ma o wiele więcej poziomów niż pozostałe języki.

Bez wątpienia wędrówka po innych systemach językowych może stać się prawdziwą intelektualną przygodą.

Poza tym ze znajomością rzadkiego języka jesteśmy w stanie więcej czerpać z pobytu w danym kraju, czujemy się tam pewnie i bezpiecznie. Spotykamy się z lepszym przyjęciem ze strony rodzimych mówców, znajdujemy pracę, która nam odpowiada. Szybciej nawiązujemy kontakty, łatwiej odnajdujemy się w nowej rzeczywistości.

Motywacji do nauki rzadkiego języka na pewno nie będzie brakować, bo coraz częściej duże zachodnie koncerny zakładają swoje centra obsługi klienta właśnie w Polsce. Ponieważ obsługują klientów z całego świata, zapotrzebowanie na osoby władające oryginalnymi językami gwałtownie wzrosło. Dlatego firmy rekrutacyjne bardzo intensywnie poszukują ludzi, którzy dobrze znają rzadkie języki. Szczególnie poszukiwani są pracownicy ze znajomością języka szwedzkiego, niderlandzkiego, fińskiego, norweskiego, portugalskiego i czeskiego. Nagle okazało się, że trud włożony w naukę „dziwnej mowy” bardzo się opłaca, bo znajomość rzadkiego języka to dzisiaj bezkonkurencyjny atut.

Stella Figurzyńska

Centrum Europy – więcej niż szkoła językowa