Małgorzata Krzyśko z Instytutu Konfucjusza w Krakowie mówi, że
struktura gramatyczna języka chińskiego jest dość prosta - nie wymaga żadnych odmian - koniugacji (odmiany przez czasy) czy deklinacji (odmiany przez przypadki i liczby). "Wystarczy ułożyć słowa w odpowiedniej kolejności i już mamy zdanie" - zaznacza lektorka. Dodaje, że struktura gramatyczna tego języka jest prostsza od języka angielskiego. "Wystarczy znać nawet niewielką liczbę słów, żeby móc prowadzić poprawną rozmowę: kupić coś w sklepie czy nawet się targować" - zaznacza lektorka.
W języku chińskim nie ma alfabetu, na słowo składa się jeden znak lub dwa, jednak dokładnie nie wiadomo, ile jest owych znaków. Nawet sami Chińczycy tego nie wiedzą. Szacuje się, że może ich być nawet ponad 50 tys., a przeciętny Chińczyk w życiu codziennym najczęściej używa się około 5-6 tysięcy znaków.
Język chiński to język tonalny, czasem ta sama sylaba może być wypowiadana na kilka różnych sposobów. W nauce chińskiego liczy się dyscyplina: na początku swoją wiedzę trzeba często aktualizować i poświęcać dużo czasu na głośne czytanie i wielokrotne pisanie jednego wyrazu, by zapamiętać, w jaki sposób stawiać odpowiednie kreski itp.
Warto jednak podkreślić, że chiński jest jednym z języków, którego nauka trwa przez całe życie! (PAP)
poleca:
